Początki softballu datowane są na rok 1883, kiedy to w Farragut Boat Club w Chicago, George Hancock wykonał ze zwiniętej rękawicy bokserskiej pierwszą "piłkę" softballową. W latach 80tych gra stała się bardzo popularna w Chicago, gdzie powstało wiele drużyn w różnych dzielnicach tego miasta. Przez wiele lat w softball grywano w szkołach i traktowano jako sport rekreacyjny.

W roku 1895 w Minneapolis L. Rober przekształcił softball i dostosował go do warunków halowych. W tamtych czasach spotkać można było jeszcze wiele odmian tej gry. 

Dopiero w roku 1933 powstał Międzynarodowy Komitet Softballu, który ujednolicił i dostosował przepisy gry do już powoli wyczynowego softballu. W roku 1952 w Oklahoma City powstała Międzynarodowa Federacja Softballu, co przyczyniło się do organizacji w 1965 roku pierwszych Mistrzostw Świata Softballu kobiet w Melbourne w Australii i rok później mężczyzn w Meksyku. W roku 1976 powstała Europejska Federacja Softballu z siedzibą w Rzymie.

Dopiero w roku 1991 Międzynarodowy Komitet Olimpijski zgodził się dołączyć rozgrywki softballu do Igrzysk Olimpijskich. Pierwszymi mistrzyniami zostały zawodniczki USA przed Chinkami i Australijkami zdobywając złoty medal na igrzyskach w Atlancie. MKOl podjął jednak decyzję o wyłączeniu softballu z igrzysk w roku 2012.